Eigenlijk is het al een schande dat we überhaupt etiketten hebben die we moeten lezen. En nee etiketten lees ik niet voor de calorieën, ik lees het voor de ingrediënten in het product. Het is al erg zat dat de producten in de winkel zo verpest zijn dat we bij elk product wel even moeten kijken om te achterhalen hoe slecht het product is. Je staat er namelijk versteld van wat ze in de simpelste producten nog weten toe te voegen.

Waar dan op te letten?

Er zijn een aantal ingrediënten waar ik altijd op let als ik een etiket bekijk. Ten eerste kijk ik naar de suikers bij de voedingswaarde en als deze hoog zijn ga ik kijken waar ze vandaan komen, uit welke ingrediënten. Namen waar je dan zoal op moet letten zijn: suiker (of course), dextrose, maltodextrine, glucose-fructosestroop, en nog veel meer, maar dit zijn wel de meest voorkomende. Pas vooral op voor de glucose-fructosestroop, het lichaam kan dit niet verwerken en zet het direct af als vet op de lever of andere organen.

E-nummers

Hiernaast zijn er ook nog de e-nummers waar ik op let. Eigenlijk wil ik alle e-nummers het liefst vermijden. E-nummers kunnen hele normale stoffen zijn, maar als ze in producten zitten als een conserveermiddel of iets dergelijks, zijn ze altijd zo goedkoop mogelijk gemaakt en vaak synthetisch. En nee synthetisch is niet gezond. Het e-nummer waar ik meteen naar kijk is e621. Veel mensen zullen hem al wel kennen. Ook dit ingrediënt staat vaak vermomd op het etiket onder bijvoorbeeld de naam gistextract, of andere namen. Dit is het slechtste e-nummer met de meeste en ergste bijwerkingen. Verder let ik op alle conserveermiddelen zoals kaliumsorbaat en sulfiet.
In de basis houd ik altijd aan dat een product niet meer dan 4 ingrediënten mag hebben, anders zit er meestal al wel iets slechts aan toegevoegd. Uitzonderingen zijn doosjes fruit en andere samengestelde producten. En ja, ik eet ze wel hoor! Maar als ik zelf mag kiezen, liever niet!
Succes met etiketten lezen!

– Tomas –